Van kleine ik naar grote IK
Ik in perspectief
Het zou zomaar kunnen zijn dat ik wat dingen over hoop ga gooien ten aanzien van je huidig wereld beeld. Ook niet gek, want als je jouw krachtige ik de ruimte wilt geven is een ander perspectief nodig. Een gewaarschuwd mens telt daarin wel voor twee. “Hmm is dit wel zo handig Ditta, om dit zo op te schrijven?” Vraagt de kritisch Ditta in mij? “Misschien moet je dat maar niet doen. Gooi je nu niet gelijk je eigen glazen in?”
Nee dat doe ik zeker niet. Ik wil wel jouw glazen ingooien. Je glazen plafond. Die ramen die langzaamaan wat vuil geworden zijn, waar je door kijkt. Ik wil je bewust maken van de kleine ik in jouw, hoe deze er voor je is én wat de grote IK met hoofdletters is en wat deze voor je kan betekenen.
De kleine ‘ik’
Laten we starten bij de kleine ik. Het is mijn kleine ik die deze opmerkingen uit zelfbescherming maakt. Ik begrijp haar wel hoor. Want het is haar ervaring dat de ideeën die deze kleine Ditta eerder wel eens deelde, veroordeeld werd. Of zelfs dat ze haar afwezen. Allemaal ervaringen die in het geheugen gegrift staan. Die niet leuk waren en zelfs pijn deden voor die kleine ik.
Misschien herken je dat wel. Die ervaringen waar je het idee had dat je niet serieus werd genomen. Of waar je het idee had of misschien nog hebt dat je op je tenen moet lopen. Of wellicht moet je juist heel veel doen, hard werken om gehoord of gezien te worden. Andere kleien ikjes kiezen er liever voor om stil in een hoekje te zitten en niks meer te zeggen of op zijn minst in een nieuwe situatie de kat uit de boom te kijken?
Herken je die ik? Deze kleine ik in jou is ergens ontstaan.
Herkomst van de ik
Als we vanuit de ontwikkelingspsychologie en de taalontwikkeling kijken dan begint de ik voor het eerst te komen als het kind zijn naam gaat gebruiken. Sommige mensen starten in hun eerste verwijzing naar zichzelf als bijnaam. Eerst verwijst een kind in de derde persoon naar zichzelf. “Opio nomnom”, waren de eerste woorden die Robert, mijn man, bleek te zeggen om naar zichzelf te verwijzen. Het betekende Robert heeft honger. De naam Robert is voor een kleintje lastig uit te spreken. Slim maakte hij er Opio van.
De ik doet zijn intrede als het kind niet meer in derde persoon over zichzelf praat. Het word dan “Ik heb honger”. Daarmee is de ik gelijk aan het kind. Het onderscheid tussen ik en de ander is hiermee een feit. Je bent niet meer een met je moeder. Je staat op jezelf.
Eckhart Tolle, de schrijver van o.a. de Kracht van het Nu, spreek over het Illusoire Zelf. Je herkent er het woord illusie erin. Illusoire betekent begoocheling of droombeeld. Iedereen creëert een bepaald beeld van zich zelf en van anderen. Je begoochelt daarmee, zonder dat je het door hebt jezelf.
Je ziet jezelf niet volledig.
Dit noem je jouw identiteit en je karakter.
Dit beeld van je zelf is een illusie is omdat het incompleet is. Je voelt je soms niet heel.
Bij ‘ik’ heeft behoeftes, wensen, verlangens. Een ‘ik’ ervaart emoties zowel fijn als pijn als deze behoeftes, wensen en verlangens, géén erkenning en ruimte krijgen. In het begin is elk kind heel vrij in zijn doen en laten. Soms is dat voor de omgeving té vrij. Of kan iets gewoonweg niet. Of zijn de omstandigheden bedreigend. Er kan van alles gebeuren wat deze kleine ik in jou meemaakt wat verre van fijn is. Als je door de pijnlijke ervaringen van je leven beweegt, blokker je deze pijn automatisch. Je blokkert ook je unieke energie.
Het belang van de kleine ik
De kleine ik die aangestuurd wordt door het ego doet dat niet voor niks. Ik neem het dan ook graag op voor dit ego. Want mogelijk heb je bij het woord ego de negatieve smaak die het lezen over het ego kleurt. Dat is begrijpelijk hoe het woord veelal gebruikt wordt. Je mag tenslotte niet egoïstisch zijn, toch!?
Wat betekent dat?
Dit hield in dat je altijd eerst aan anderen moest denken voor je aan jezelf mocht denken.
Maar ja, waar bleef jij dan?
Deze ik in jou kreeg daardoor onvoldoende ruimte.
Je ging jezelf beschermen.
Je ging veel alleen doen, want dat was wat je wel kon controleren.
Je werd super alert
Je zag of je het nu bewust of onbewust deed, wat er speelde en kon zo anticiperen.
De ego kwam voor jou op!
Zo is de illusie ontstaan van een ik. Een ik die je deels bent. De ik met kleine letters die nu weer mag zijn als de ik met grote letters. Als je gaat herkennen waarom en hoe je jezelf bent gaan beschermen, zie je én mooie kwaliteiten die je hierdoor hebt ontwikkeld en je gaat zien wat er niet kon zijn. Mooie talenten die even tijdelijk als een bal onderwater moesten worden geduwd. Wat niet fijn was moest onderdrukt worden in het onderbewustzijn. Soms kun je mentaal daar niet bij en is het fijn om op de subtiele niveaus aan de slag te gaan. Die van het onderbewust zijn. Inclusief het lichamelijk. Waar je spieren hebt moeten aanspannen en houdingen hebt ontwikkeld die je kleiner maken dan je bent.
De omgeving of de cultuur waar je in opgroeit speelt duidelijk een rol. Het was een tijdperk waarin je opgroeide. Het was hoe het ging en eerlijk is eerlijk, kijk om je heen. Het is hoe het vaak nog zo gaat.
Het maakt voor jou en mij, als je het gaat doorzien dat je ruimte krijgt om andere keuzes te maken. Dan kun je met een ander perspectief de ruimte geven en de bijbehorende handvatten die ik voor jouw krachtige ik aanreik, inzetten. Ik breek graag een lans voor jouw ego. Want die heeft voor jou gezorgd.
Plus, en daar ga ik later op in de toen broodnodige bescherming omvat veel moois. Dat is voor later.
Deze ik zoals je kent is wat mij betreft anders dan de IK waar jouw leven en mijn werk over gaat. De IK die ik in alle ruimte wil geven is een bewustwording over de kleine ik en de transformatie van deze ik naar de IK met grote letters!