De Celestijnse Belofte kwam uit in 1993. Ik heb het boek redelijk snel daarna toen het uitkwam gelezen. Mijn moeder had deze gekocht. Het voelde als de hoop op een zwangerschap. De belofte van een nieuw kind. Als moeder weet ik hoe mooi dat gevoel is.

NIEUW TIJDPERK
Die belofte van dit nieuwe tijdperk heeft me altijd gedragen. Het was een duwtje in de rug. Het is als de opwaartse kracht van water, het is er gewoon. Ik was nieuwsgierig naar paranormale mensen. Mijn moeder huurde soms een dame in. Zij kon op afstand op mensen afstemmen. Nu zou ik dat Reiki 2 kunnen noemen. Ik weet dat ik al van kleins af aan anders was. Ik had geen vrienden. Pas op de middelbare school kreeg ik er een paar. Ik heb vanaf het begin een tweelingzus. Die staat door dik en dun achter me. Dat sprak ze laatst nog eens expliciet uit. Door haar voel ik me ook gedragen.

SCHITTEREN IS JE TAAK

Ieder heeft hier een taak. Toeval bestaat niet. Daar heb ik bij KPN waar ik 13 jaar werkte, met mensen bij de lunch begin deze eeuw al over zitten praten. Het leven en de lessen van het leven vallen je toe. Hoe je pad precies loopt dat weet je niet met je hoofd. Wel met je hart. Zo heb jij je talenten, je missie, die taak. Om te schitteren in grootsheid. Als je dingen doet waar je blij van wordt is dat een signaal van jouw pad Als je dingen doet waar je niet blij van wordt is dat ook een signaal. Het laat je zien net als die TomTom of je op de goede weg zit.

OP WEG NAAR LEVENSKRACHT

De weg naar levenskracht is een die ik nu vol aan het ontdekken ben. Niet meer vanuit dat hoofd met wilskracht. Nee, dat werkt niet meer. Kijk maar eens in jouw leven. Waar jij wilskracht inzet, hoe makkelijk gaat het dan nog? of kost het stiekem veel energie? Dat is Project Ik. Dat is de Kracht van IK waar ik al een tijd over deel. Het Individu dat hier in de Lichaam Kristaliseert! Is dat spannend om daar over te delen? Om niet meer als kameleon me aan te passen aan iedereen met wie ik spreek? Ja dat was het wel. Ik heb connecties die niks met spiritualiteit hebben. Dat is prima voor mij prima. Ik kan heel goed met iedereen zijn. Ik streef er zo veel mogelijk de ander in zijn waarde te laten. Ik voel wel steeds meer de uitnodiging om mensen te blijven informeren. De boodschap brengen is wat past bij mijn blauwdruk. Die boodschap is niet altijd makkelijk.

GEBOORTE KANAAL

Het is voor mij in deze bijzonder tijd het gevoel dat we door een geboortkanaal gaan.
Dat kanaal is donker. Het is nauw.
Mensen voelen zich nu in het nauw gedreven. Je ziet donkere reacties de wereld in gaan.

Net als elke geboorte gaat dat gepaard met weëen , zijn het de golven van de afgelopen periode. Letterlijk en figuurlijk.
Het brengt je ook handvatten: De moeder mag bij een heftige wee op haar ademhaling letten.
Hoe kan jij weer ademruimte creëeren voor jezelf?
Hoe kan jij dingen doen zodat jij je lekkerder gaat voelen?
Hoe dan is er ook de oerkracht die een moeder helpt de geboorte mogelijk te maken.

Elke vrouw die moeder is geworden herkent die oerkracht. Daar waar je met je hoofd niet meer bij kunt. Je bent meer in die roes van die oerkracht. Dat is groter dan jijzelf. Werk samen met de oerkracht. Dan gaat het meer en meer vanzelf. Waar kan je leunen op iets wat voor jou steunend is? Wie kan je bellen? Wie wil er luisteren naar jou, zonder in verhalen (lees het hoofd) te schieten).

Ons hoofd, is als de vader. Die mag daarbij toekijken. Die moedigt aan. Die helpt herinneren dat je terug naar je ademhaling mag gaan.
Dat je bijvoorbeeld je voeten mag voelen.
Ga eens zitten op die zitbotjes en wordt je daar bewust van.
Kijk maar eens of je steeds makkelijker kunt ontspannen in de pijn die er is.
Je kunt de pijn niet wegdenken of beredeneren.
Je kunt er wel mee zijn.
Net als elke wee die de moeder krijgt.
De vader kan daar in steunen.

Wie of wat is die vader voor jou?
Ditta van Vark-Beun