Ik zeg al een tijd dat ik een soort van retraite wil doen. Dat is er nooit echt van gekomen. Het leven vraagt het e.a. Tegelijkertijd is er ook het leven. Ik kan van Alles of Niets zijn. En weet dat als je dan weer thuis komt alles er weer was als voor je vertrok. Dus zat ik te denken hoe kan dat hand in hand gaan? Niet of-of. En-En. Dus niet eruit gaan, ergens naar toe, nee tijdens het leven de retraite vorm geven.  De Retraite Thuis.

HOE GEEF IK DAT VORM?

Dat begon met de gedachte:
Wat mag het me brengen?

• een verdiept bewust – Zijn.
• onderzoeken van gedachten en oordelen en bewegen naar oordeelloos.
• het onvoorwaardelijke van liefde omarmen.

Alles gericht op mijn Ik energie te laten stromen in een mix van geven en ontvangen.
En dat terwijl het gezin en het werk en het huishouden ook gewoon doorgaat.

MIJN PERSOONLIJKE CONTOUREN VAN DE RETRAITE

Deze Thuis-Retratie begon met de ingeving om in het weekend géén Facebook meer aan te zetten. Dat heb ik dit weekend al  voor het eerst gedaan! Het is voor mij een afleider én bron van triggers. Gelukkig wel steeds minder omdat mijn ‘persoonlijke Project Ik’ al paar jaar bezig is.

Door de weeks mag ik max 5 keer (1*per dag) een bericht vanuit mijn hart plaatsen. Niet meer scrollen. Wel gericht naar pagina’s die mij voeden.

Thuis heb ik het er natuurlijk ook over gehad. Een retraite thuis, hoe ziet dat er dan uit.  Voor mij betekent dat ik Robert, mijn man, vraag dat als hij iets nieuwsachtigs wil kijken of hij dat wil zeggen. Zo krijg ik de keus hem de ruimte te geven en zelf uit de kamer te stappen.

Ook ben ik in het weekend begonnen met de Judgment Detox van Gabrielle Bernstein te lezen en te doen, 30 dagen op eigen gelegenheid.

Deze keuze voelt goed.

HET EERSTE WEEKEND
Hoe ging dan dit eerste weekend? Wel heel makkelijk. Op de zondag avond na.

Dat is een avond waar ik nog best wel eens op de bank, met de mobiel in de hand aan scrollen ben. Dus, ja natuurlijk had ik de neiging op Facebook te gaan. Mijn hoofd komt met suggesties: “Ditta je hebt op bepaalde berichten die jezelf geplaatst hebt, reacties gekregen daar moet je natuurlijk nog wel even op reageren!” Die gedachte werd nu helder. Ik ging niet gedachtenloos naar Facebook. Met mijn mobiel in mijn hand ontdekte ik wat er door mijn hoofd ging. Dit moment merkte ik dat ik het zelfoordeel heb dat ik mensen ‘niet kan laten hangen‘.

Tegelijkertijd weet ik ook dat als ik niet gelijk reageer dat dat niet wil niet zeggen dat ik nooit zal reageren.  Niet iedereen is op het zelfde moment op Facebook. Er gaat niks mis als ik even niet reageer.
Deze ochtend wanneer ik weer wel van mezelf naar Facebook mag, zie ik het bolletje met het getal 20+ erbij. Dat is vaak het eerste wat ik dan bekijk. Nu besluit ik dat niet te bekijken. Ik stel het uit tot morgen. Als er dan iets is waar ik wat mee wil, dan heb ik daar meer ruimte voor dan vandaag.

DEZE EERSTE SCHREDEN IN DE THUIS RETRAITE
Mijn eerste schreden op dit pad van de Thuis retraite, met mijn eerst zelf gekozen contouren, voelt erg bevrijdend.

Ik herken bij mezelf dat ik vaak all in ga. Dan is het Alles of Niets. Dat is vaak niet vol te houden. In plaats van mijn Of -Of gedrag geef ik met deze retraite ruimte voor En-En.  Dit Work-in-Progress-terwijl-je-leven-door-gaat-idee zal zich gaande weg ontwikkelen.

#krachtvanik #hetlevenvoluitleven #schitteringrootsheid

Ditta van Vark-Beun